-
1 ἐπίσκηνος
ἐπί-σκηνος, an oder in dem Zelt; theatralisch; besser vor dem Zelt. d. i. öffentlich.; οἱ ἐπίσκηνοι, die Angekommenen, Fremdlinge; daher von fremden, einquartierten Soldaten -
2 episcenos
episcēnos, ī, f. (επίσκηνος) u. episcēnium, iī, n., der obere Aufsatz-, das Stockwerk der Skene, Vitr. 5, 6, 6 (5, 7, 3) u. 7, 5, 5.
-
3 ἐπι-σκήνιον
ἐπι-σκήνιον, τό, ein Theil des Theatergebäudes, vielleicht die drei sich über einander erhebenden Geschosse mit Sitzreihen, Vitruv. 7, 5; nach Hesych. τὸ ἐπὶ τῆς σκηνῆς καταγώγιον. – Bei Vitruv. 5, 7 auch ἡ ἐπίσκηνος.
-
4 ἐπί-σκηνος
ἐπί-σκηνος, an oder in dem Zelt, μηδ' ἐπισκήνους γόους δάκρυε Soph. Ai. 576, was Suid. u. der Schol. »theatralisch« erkl. (μεγάλους ἢ ἀπρεπεῖς οἵους ἐπὶ τῇ σκηνῇ), besser vor dem Zelt. d. i. öffentlich. – Bei D. Hal. 6, 53 ὄχλος ἐπίκλητος καὶ ἐπίσκηνος u. 9, 53 οἱ ἐπίσκηνοι, die Angekommenen, Fremdlinge; daher Plut. Sert. 24 von fremden, einquartierten Soldaten.
-
5 episcenos
episcēnos, ī, f. (επίσκηνος) u. episcēnium, iī, n., der obere Aufsatz-, das Stockwerk der Skene, Vitr. 5, 6, 6 (5, 7, 3) u. 7, 5, 5.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > episcenos
См. также в других словарях:
επίσκηνος — ἐπίσκηνος, ον (Α) [σκηνή] 1. αυτός που γίνεται μπροστά στη σκηνή, ενώπιον άλλων («μηδ’ ἐπισκήνους γόους δάκρυε», Σοφ.) 2. εξωτερικός, τυχαίος 3. (το αρσ. πληθ. ως ουσ.) οἱ ἐπίσκηνοι στρατιώτες που σταθμεύουν σε μια πόλη 4. (για θεατρική σκηνή) το … Dictionary of Greek
ἐπίσκηνος — at masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπισκήνους — ἐπίσκηνος at masc/fem acc pl ἐπισκηνόω to be quartered in imperf ind act 2nd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπισκήνων — ἐπίσκηνος at masc/fem/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπίσκηνα — ἐπίσκηνος at neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπίσκηνοι — ἐπίσκηνος at masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
επισκηνώ — ἐπισκηνῶ, όω (Α) [επίσκηνος] 1. μένω σε σκηνή, κατασκηνώνω 2. (για τη χάρη τού θεού) εισέρχομαι* και παραμένω στην ψυχή κάποιου («ἵνα ἐπισκηνώσῃ ἐπ’ ἐμὲ ἡ δύναμις τοῡ Χριστοῡ», ΚΔ) … Dictionary of Greek
